ποθόδαρτος

-ον, Μ

αυτός τον οποίο δέρνει ο πόθος, τον οποίο ταλαιπωρεί το ερωτικό πάθος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πόθος + -δαρτος (< δέρω), πρβλ. ανεμό-δαρτος].